In my previous article, while providing information about the Zephyr train, I shared my journey to the train station and my initial observations related to the train. In this article, I will discuss what happened starting from the time the train departed. For location, I have tagged Winter Park, which is our second stop, for this article.
Bir önceki yazımda Zephyr treni hakkında bilgi verirken, tren istasyonuna seyahatimi ve trenle alakalı ilk gözlemlerimi aktarmıştım. Bu yazımda trenin hareket saatinden itibaren olanları konuşacağım. Lokasyon olarak da ikinci durağımız olan Winter Park'ı etiketledim bu yazıya.
When I went up through narrow stairs, a long corridor appeared. There were double doors between the cars, and these doors could be opened with a button. When I moved from our car to another, it didn't take long to realize that this was a restaurant. Despite its age, the train had not lost its beauty and being well-maintained made me happy. The restaurant was connected to the observation car, but since it was very crowded, I headed back to the restaurant. One of the attendants stopped me and asked which room I was staying in. I informed him that my room was not ready yet and that I could eat in the meantime. He then asked me to sit at a table where two other people were already sitting and said he would attend to us shortly.
Daracık merdivenlerden yukarı çıkıldığında uzunca bir koridor gözüküyordu. Vagonlar arası çift kapılar vardı ve bu kapıları düğmeyle açmak mümkündü. Bizim vagondan diğerine geçtiğimde buranın bir restoran olduğunu anlamam çok uzun sürmedi. Tren ne kadar eskimiş olsa da güzelliğini kaybetmemişti ve bakımlı olması da beni mutlu etti. Restoran izleme vagonuna bağlanıyordu fakat orası çok kalabalık diye tekrardan restorana doğru yönelim. Görevlilerden birisi beni durdurup hangi odada kaldığımı sordu. Odamin henüz hazır olmadığını ve o zamana kadar yemek yiyebileceğimi ilettim kendisine. O da 2 kişinin daha oturduğu masaya oturmamı ve birazdan bizimle ilgileneceğini söyledi.
The two women across from me, likely mother and daughter, seemed to be speaking Portuguese. I said 'Merry Christmas' and sat down opposite them. While they were looking at the menu, I snagged one from the next table. There was a rich breakfast menu for the train journey, and I decided to go for scrambled eggs. After about a 25-minute wait, my meal arrived. The breakfast, combined with coffee and the orange juice I indulged in, exceeded my expectations by far.
Karşımdaki 2 kadın, büyük ihtimalle anne kız, sanırım Portekizce konuşuyorlardı. 'Merry Christmas' diyip oturdum karşılarına. Onlar menüye göz atarken ben de yan masadan bir menü aşırdım. Tren yolculuğu için zengin bir kahvaltı menüsü vardı ve scrambled eggs almaya karar verdim. Yaklaşık bir 25 dakikalık bekleme arasından yemeğim gelmişti, kahve ve biraz da açgözlülükle aldığım portakal suyu ile kombinlediğim kahvaltı beklentimin çok çok üstünde geçer bir not aldı benden.
After breakfast, I returned to my room and realized that it was indeed much larger than it appeared in the pictures. It measures approximately (6'6'') 2-2.5 meters long and (3'6'') 1-1.5 meters wide. These rooms are generally for two people. There's a compartment that opens up on top, turning our room into something akin to a bunk bed. I liked how quiet it was when I entered and closed the door. Having a curtain right behind the door provided privacy from curious eyes in the corridor. While I was opening my laptop to write these lines, I was startled by a knock on my door. We had reached the snowy parts of the mountains by now, and the sunny weather had already turned into partly cloudy skies.
Kahvaltı sonrası odama geri döndüm ve odanın gerçekten resimlere göre çok daha büyük olduğunu fark ettim. Yaklaşık 2-2.5 metre uzunluğa ve 1-1.5 metre genişliğe sahip. Bu odalar genelde 2 kişilik oluyor. Üst tarafta açılan bir kompartman var ve adeta ranzalı bir yatağa dönüşüyor odamız. Odaya girip kapıyı kapattığımda ortamın gayet sessiz olması hoşuma gitti. Kapının hemen arkasında da perdenin olması koridordan geçen meraklı gözlere sansür çekmemi sağladı. Laptopumu açıp şu an bu satırları yazarken görevlinin kapımı çalmasıyla bir an irkildim. Dağların da kar tutmuş kısımlarına gelmiştik artık ve güneşli hava kendisini parçalı bulutlu bir havaya çevirmişti bile.
The attendant asked me when I would like to go to the observation car, and I said that 1 o'clock would be suitable for me. The windows of the observation car were wider and not just a single pane; they allowed views from both the front and the back. I thought about filming a video for my YouTube channel there. Of course, I did not forget to bring my GoPro. In my train room, I could wedge my phone between the small handles they put for opening the emergency exit to record a video, but since I was on the left side of the train, most of the video would be looking at the mountains. Therefore, I thought I could shoot a better video from the observation car. While writing this, I had not yet gone to the observation car. Fast forwarding a bit, when I went up to the observation car around 1 PM, I noticed that the windows were very dirty, and the seats only faced one direction. You could either look to the right or left of the train. Naturally, all the seats on the non-mountain side were taken. I felt more comfortable in my room instead of spending too much time there, so I spent most of my time there. Now, I will continue with what happened after breakfast.
Görevli gözlem vagonuna kaç gibi gitmek istediğimi sordu ve saat 1'in bana uygun olacağını söyledim. Gözlem vagonunun camları daha genişti ve yalnızca tek cam değil, hem arka hem önünden etrafa bakmaya olanak sağlıyordu. YouTube kanalım için burada video çekebileceğimi düşündüm. GoPro'mu yanıma almayı unutmadım tabii ki. Trendeki odamda da acil çıkış kapısını açmak için koydukları ufak tutacakların arasına telefonumu sıkıştırıp video çekmem mümkün oluyordu ama trenin sol tarafında yer aldığım için videonun büyük bir kısmı dağlara bakacaktı. O yüzden gözlem odasından daha iyi bir video çekebileceğimi düşündüm. Bunları yazarken henüz gözlem vagonuna gitmemiştim. Biraz zamanı atlayacak olursak saat 1 gibi gözlem vagonuna çıktığımda camların çok pis olduğunu farkettim ve koltuklar yalnızca tek tarafa bakıyordu. Trenin ya sağına ya da soluna bakabiliyordunuz. Haliyle dağ tarafı olmayan bütün koltuklar kapılmıştı. Ben de burada çok zaman geçirmek yerine odamda daha rahat edebileceğimi hissedip büyük bir zamanımı orada geçirdim. Şimdi tekrardan kahvaltı sonrasında olanları anlatmaya devam edeceğim.
Around 10:30 AM, we entered the Moffat Tunnel and an announcement was made that people should go to their rooms while passing through the tunnel. The Moffat Tunnel, built in 1928, is a 10 km long tunnel. Named after David Moffat, who played a significant role in the development of Colorado's train tracks, the other end of the tunnel opens up to one of the state's most beautiful ski resorts, Winter Park. Our attendant mentioned that the smell of diesel from the train spreads inside the cars within the tunnel, making it unhealthy to move between the cars during this time. Right after exiting the tunnel, we reached the Winter Park ski resort. The train did not stop there, but we would be stopping at the Winter Park Fraser station. We would have a 5-minute break at Winter Park Fraser. It was advised to take valuable items with us during stops, so I packed everything I could into my bag and stepped outside.
Saat 10.30 gibi Moffat tüneline girdik ve anonsta tünelden geçerken insanların odalarına gitmeleri gerektiği söylendi. Moffat tüneli 1928 yılında yapılmış 10 km uzunluğunda bir tünel. Colorado'daki tren yollarının gelişiminde büyük rolü olan David Moffat'ın ismini aldığı tünelin diğer ucu eyaletin en güzel kayak merkezlerinden biri olan Winter Park'a açılıyor. Tünel içerisinde trenin dizel kokusunun vagon içlerine yayıldığı bu yüzden vagonlar arası dolaşmanın sağlık açısından çok uygun olmadığını söylüyordu görevlimiz. Tünelin hemen çıkışında Winter Park ski resort'a gelmiştik. Tren burada durmuyordu ama Winter Park Fraser durağında duracaktık. 5 dakikalık bir ara verecektik Winter Park Fraser'da. Duraklarda değerli şeyleri yanımıza almamız gerektiği söylendi, ben de koyabildiğim her şeyi çantama koyup kendimi dışarıya attım.
Outside was warmer than I expected. There seemed to be about 20 cm of snow on the ground. Everyone started taking photos. Some posed with the train, while others captured the scenery opposite the train in their shots. I took a short walk and then returned to the car. The window in my room was a bit dirty, and I thought I could clean it, but since the right side door of the train was open, I couldn't access my own window from outside. We continued our journey, hoping that the doors on my side would open at our next stop, Glenwood Springs.
Dışarısı beklediğimden daha sıcaktı. Yerde yaklaşık bir 20 cm kar var gibi duruyordu. Herkes fotoğraf çekmeye başladı. Kimisi trenle poz verirken, diğerleri trenin karşısındaki manzarayı arkasına alıp fotoğrafladılar bu kareleri. Ben ise ufak bir yürüyüş yapip vagona geri döndüm. Odamdaki cam biraz pisti ve bunu temizleyebileceğimi düşündüm fakat trenin sağ kapısı açıldığından dolayı dışardan kendi camıma erişimim olmadı. Bir sonraki durak olan Glenwood Springs'de durduğumuzda benim tarafımdaki kapıların açılmasını umarak yolculuğumuza devam ettik.
We left Fraser around 10:45 and after spending some time in my room, I headed back to the dining car around noon for lunch. When you enter the dining car, they seat you at a random spot. If you're alone, you usually find yourself next to a group of three or two. I sat next to a man in his forties. The man next to me wanted to sit on the other side because it offered a view of the river and the chance to observe some wildlife. When I asked if he wanted to switch seats, he said it didn't matter and we should just sit. After browsing the menu, we both decided to order hamburgers. Chris, who mentioned he was a plumber, noted that he was very particular about his hamburgers and squeezed in that he had started his journey from Chicago. The Chicago to Denver leg takes about 18 hours, so he had spent a long time on the train. I asked how his journey had been so far.
10:45 gibi Fraser'dan ayrıldık ve biraz odada zaman geçirdikten sonra 12 gibi öğle yemeği için yemek vagonuna geçtim tekrardan. Yemek vagonuna girdiğinizde sizi rastgele bir yere oturtuyorlar. Eğer tek iseniz, genellikle üçlü ya da ikili bir grubun yanında buluyorsunuz kendinizi. Ben de 40'lı yaşlarda bir adamın yanına oturdum. Yanımdaki adam, diğer tarafta oturmak istediğini çünkü oradan nehrin gözüktüğünü ve bazı vahşi hayvanların gözlemlenebildiğini söyledi bana. Yer değiştirmek isteyip istemediğimi sorduğumda önemli değil oturalım dedi. Menüde biraz göz gezdirdikten sonra ikimiz de hamburger almak istedik. Tesisatçı olduğunu söyleyen Chris, hamburger konusunda çok titiz olduğunu belirtirken yolculuğuna da Chicago'dan başladığını sıkıştırdı araya. Chicago Denver arası yaklaşık 18 saat sürüyordu. Haliyle uzun bir süre geçirmişti trende. Şu ana kadar nasıl olduğunu sordum yolculuğun.
Chris initially hadn't purchased a ticket for the sleeper car, but after a 12-hour journey, he switched from the economy car to the sleeper car because he couldn't sleep in the seats of the economy car. It was his first time eating in the dining car, and he had low expectations due to a terrible hamburger he had gotten from the cafeteria. Our hamburgers arrived very quickly and were quite tasty. I saw a smile on Chris's face after he took the first bite. As we talked about our jobs, the scenery added to our enjoyable conversation and dining pleasure. Chris was traveling to Glenwood Springs to visit his sister, and our train had managed to bring these two quite unrelated people together.
Chris ilk başta yataklı vagondan biletini almamış fakat 12 saat yolculuk sonrasında ekonomi vagonundan yataklı vagona geçiş yapmış. Bunun nedeni ekonomi vagonunun koltuklarında uyuyamayacağından dolayı olduğunu da belirtti. İlk defa yemek vagonundan yemek yiyecekmiş ve kafeteryadan aldığı hamburger rezalet olduğu için restorandaki hakkında da aklında şüpheli düşünceler vardı. Hamburgerimiz çok hızlı bir şekilde geldi ve gayet lezzetliydi. Chris'in bir ısırık aldıktan sonra yüzündeki gülümsemeyi gördüm. Birbirimizin işleri hakkında konuşurken manzaranın da etkisiyle keyifli bir sohbet ve öğle yemeği yeme zevkine kavuştuk. Chris Glenwood Springs'e kız kardeşini görmeye gidiyormuş ve birbirinden çok alakasız bu iki insanı bir araya getirmeyi başarmıştı trenimiz.
As I mentioned before, I didn't spend a long time in the observation car, but I was able to capture the shot you see below. Although we saw a few eagles along the way, I hadn't been able to photograph any of them. However, this cute yet somewhat terrifying friend of ours decided to fly parallel to the train at the same speed, and as if posing, flapped its wings right by the window on the side where I was sitting. After taking this photo, I returned to my room
Daha önce de belirttiğim gibi, gözlem vagonunda uzun bir süre geçirmedim fakat aşağıda gördüğünüz kareyi yakalamam mümkün oldu. Yol boyunca birkaç kartal görmüş olsak da hiçbirini fotoğraflayamamıştım. Fakat bu sevimli fakat bir o kadar da korkunç arkadaşımız trenle aynı hızda bize paralel olarak uçmaya karar vermişti ve adeta poz verircesine benim oturduğum tarafın camının kenarında kanatlarını çırptı. Bu fotoğraf sonrasında odama geri döndüm.
We experienced a delay near Glenwood Springs due to an issue with the tracks. While the wooden planks that lay just above the basalt under the train tracks were painted with falling snow, the fields positioned behind the fences had embarked on a journey towards the foothills of the mountains. Just seeing this scene made me realize how right I was to take this journey. I am also sharing the photo of the scene I described below.
Glenwood Springs yakınlarında raylardaki bir sorundan dolayı gecikme yaşadık. Tren raylarının altında, bazaltın hemen üstünde uzanan tahtalar yağan karla boyanmışken, çitlerin arkasına konuşlanmış tarlalar dağların eteklerine doğru bir yolculuğa çıkmışlardı. Sadece bu kareyi gördüğümde bile bu yolculuğa çıkmakla ne kadar doğru bir karar verdiğimi anladım. Sizlere anlattığım bu resmi aşağıda fotoğraf olarak da paylaşıyorum.
When we arrived at Glenwood Springs, the time was 3:28 PM, signaling the end of another part.
Glenwood Springs'e geldiğimizde saatler 3.28'i gösteriyordu ve bu da bir bölümün daha sonuna geldiğimizin habercisi.
See you in the next post, thank you for reading.
Bir sonraki yazıda görüşmek üzere, okuduğunuz için teşekkür ederim.
Congratulations @steinhammer! You received the biggest smile and some love from TravelFeed! Keep up the amazing blog. 😍
Thanks for using TravelFeed!
@for91days (TravelFeed team)
PS: Did you know that we launched the truvvl app? With truvvl, you can create travel stories on the go from your phone and swipe through nearby stories from other TravelFeed users. It is available on the Apple App Store and Google Play.
Thank you, @travelfeed and @for91days!
You can check out this post and your own profile on the map. Be part of the Worldmappin Community and join our Discord Channel to get in touch with other travelers, ask questions or just be updated on our latest features.
Congratulations, your post has been added to the TravelFeed Map! 🎉🥳🌴
Did you know you have your own profile map?
And every post has their own map too!
Want to have your post on the map too?
- Go to TravelFeed Map
- Click the create pin button
- Drag the marker to where your post should be. Zoom in if needed or use the search bar (top right).
- Copy and paste the generated code in your post (any Hive frontend)
- Or login with Hive Keychain or Hivesigner and click "create post" to post to Hive directly from TravelFeed
- Congrats, your post is now on the map!
PS: You can import your previous Pinmapple posts to the TravelFeed map.Opt Out
Hiya, @lauramica here, just swinging by to let you know that this post made it into our Honorable Mentions in Travel Digest #2434.
Your post has been manually curated by the @worldmappin team. If you like what we're doing, please drop by to check out all the rest of today's great posts and consider supporting other authors like yourself and us so we can keep the project going!
Become part of our travel community:
Thanks, @lauramica & @worldmappin
You are very welcome @steinhammer! it was well deserved. ☀️
Keep up the great work 💪