Udar – co to jest? Każdy coś słyszał, każdy coś tam wie, ale nikt nie wie do końca o co chodzi. Przecież mnie to nie dotyczy – tak właśnie myśli większość ludzi, tak właśnie myślałem ja, coś tam słyszałem, coś przeczytałem, ale co ja udar, przecież mam dopiero 47 lat.
Była niedziela około 13.00, wieczorem miałem wyjechać w trasę, postanowiłem zrobić żonie i dzieciom niespodziankę i ugotować na obiad ich ulubione spaghetti. Podczas gotowania sosu nagle poczułem dziwne pieczenie ciągnące się od nosa aż do środka głowy, zrobiło mi się słabo, zacząłem się zataczać. Położyłem się do łóżka żeby odpocząć, powiedziałem żonie aby obudziła mnie za pół godziny.
Kiedy minęło pół godziny żona podeszła do mnie i próbowała mnie obudzić, bełkotałem coś pod nosem, kiedy podniosłem się z łóżka nie mogłem przejść normalnie, moja lewa noga i ręka w ogóle nie reagowała jak ktoś podczas snu podmienił mi kończyny.
Żona wezwała pogotowie, lekarz który przyjechał do domu od razu bez wahania stwierdził, że to udar, łzy pojawiły mi się w oczach, przez głowę przechodziły czarne myśli, co teraz? Nie mogę zostawić żony i dzieci samych, chcę zobaczyć jak dorastają. Całe życie przeleciało mi przed oczami. Co teraz będzie.
Do szpitala z domu mam tylko 5 kilometrów, jadąc karetką wydawało mi się że to wieczność. Na izbie przyjęć poczułem się lepiej, nagle wszytko zaczęło przechodzić, mogłem ruszyć ręką i nogą, mówiłem normalni. Pomyślałem że mam szczęście, przeszło samo, teraz wrócę do domu i zmienię swoje życie koniec biegania za pieniędzmi czas dać coś od siebie rodzinie.
Doktorowa na dyżurze postanowiła jednak zostawić mnie na noc na obserwacji. Ok, pomyślałem wyśpię się i pojadę do domu. Była 23 z minutami, nie mogłem zasnąć, nagle poczułem to samo pieczenie w głowie co w domu. Zadzwoniłem po pielęgniarkę, przyszła razem z doktorową, powiedziałem co czuję, ona powiedziała, że tak podejrzewała, w domu była zapowiedź, teraz idzie potężny udar.
Całą noc wykręcało mnie na różne strony, dostawałem skórcze, drgała mi lewa noga ręka. Po godzinie nie mogłem już mówić. Rano około 6 przewieziono mnie na salę poudarową, podłączono do różnych dziwnych maszyn jak z kosmosu. Byłem sparaliżowany, cała lewa strona była jak nie moja, nie mogłem mówić, tylko dawać delikatne znaki głową.
To był najgorszy dzień w moim życiu.
Teraz kiedy z kimś rozmawiam i słyszę udar to nie dla mnie. Otóż każdy kto tak myśli jest w błędzie, to dotyczy każdego, nawet i młodych ludzi, wystarczyło pobyć w szpitalu na sali poudarowej, ale o tym w następnym artykule.
Poruszający tekst. Polecam Tobie @ilodz24hd jak i innym ten występ na Ted: https://www.ted.com/talks/jill_bolte_taylor_s_powerful_stroke_of_insight
gdzie neurobiolog opisuje doświadczenie swojego udaru w lewej półkuli mózgowej.
Życzę powrotu do zdrowia :) Warto by było dodać kilka słów odnośnie profilaktyki choroby. Jaki wyglądał Twój styl życia przed udarem? Korzystałeś z używek, byłeś aktywny fizycznie? To ma spore znaczenie. Podobnie jak płeć i wiek (ryzyko wzrasta z wiekiem i udar częściej dotyczy mężczyzn) Tych czynników niestety nie możemy modyfikować.
Ps. Zamiast stosowania anglojęzycznych tagów, wrzuć „pl-artykuly” koniecznie przez „L” i „pl-emocjonalnie” oraz „pl-zdrowie” To znacznie zwiększy zasięg postu wśród naszej społeczności, jak również ilość tokenów, które otrzymasz :)
Bardzo dziękuję za info i poradę
spoko, i nie usuwaj polish bo to podstawa :)
Świetny artykuł.
Udar może niestety wystąpić w każdej rodzinie, może to spotkać każdego i to niezależnie od wieku..
Z niecierpliwością czekam na kolejne Twoje wpisy :)
Twój post został podbity głosem @mmmmkkkk311, w ramach wsparcia tagu #pl-emocjonalnie z puli @kurator-polski. @nieidealna.mama
Congratulations @ilodz24hd! You have completed the following achievement on the Steem blockchain and have been rewarded with new badge(s) :
Click here to view your Board of Honor
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPDo not miss the last post from @steemitboard:
Przeraża mnie to, że zostałeś pozostawiony na obserwację, bo spodziewali się, że to dopiero początek i według opisu niewiele można było zrobić, żeby całe zajście nie zaszło.
Gratuluję!!!
Twój post został zakwalifikowany i opublikowany w dzisiejszym wydaniu @codziennik (nowej inicjatywy wspierającej polską społeczność). Dodatkowo Twój post weźmie również udział w cotygodniowym niedzielnym konkursie.
Pozdrawiam
@baro89