Heel erg dat je dit zo hebt mee moeten maken, kinderen kunnen echt ontzettend hard zijn onder elkaar. Ik ben zelf ook gepest, en pas uit mijn schulp gekropen toen ik het uitgaansleven ontdekte in mijn pubertijd. Maar het zit er toch wel een soort van ingebakken ergens van binnen dat pesten. Ik besef me nu pas, na ik dit zo lees van jou, dat ik ook voor de veilige haven koos destijds en met de meiden mee naar de vervolgopleiding ging die ik wel aardig vond. In plaats van mijn hart te volgen en te kijken wat ik echt wilde. Ik durde absoluut niet alleen ergens heen te gaan, was bang dat het pesten dan weer zou starten. Gelukkig is het niet te laat om alsnog je dromen waar te maken! Ik gun het je van harte in elk geval :)
You are viewing a single comment's thread from:
Ook ik ben wel uit mijn schulp gekropen in mijn uitgaanstijd, het is niet dat ik altijd in ellende geleefd heb. Nee ik werd zelfs, nadat ik mijn contactlenzen had gekregen, een ware gangmaker binnen een grote groep vrienden. En hier waren veel jongens bij. Ik fladderde wat in het rond ... maar diep in mijn hart ben ik altijd dat verlegen, onzekere, gepeste meisje gebleven ... Het populair doen werd een goed geperfectioneerd masker wat ik opzette. Als mensen MET mij konden lachen. Dan zouden ze nooit OM mij lachen. Ik durfde idd ook de keus niet te maken om mijn hart te volgen. En nu wil ik dat heel graag alsnog doen, alleen zonder geld op de bankrekening is het heeeeeeeel moeilijk. Ik blijf wel vechten, en ik zal er komen!
Ik snap helemaal wat je bedoelt! Gaat je lukken, je bent een doorzetter! Ik zal je upvoten waar ik kan en steunen :)
Dankjewel! Lief van je!