Je verhaal kwam ik tegen via OCD en ik kon niet direct reageren had er even geen woorden voor. Je hebt het heel erg herkenbaar verwoord voor heel veel mensen denk ik. Je kunt het ook zien aan de reacties die je krijgt :)
Kinderen zijn zo ontzettend hard tegen elkaar (en of dat deels is door hun " onschuld" dat weet ik niet. Ze weten in ieder geval niet wat ze aanrichten en helaas weet jij dat nu wel..:( knuffel
Ik hoop in ieder geval dat je de dromen die je hebt gaat kunnen najagen. Ik las in een van je andere reacties dat je wat wilt gaan doen met fotografie. Wat wil je gaan doen? Misschien kan iemand je hier helpen? Ik ben benieuwd! Ik ga je zeker volgen :)
Hang loose!
Dankjewel voor je woorden. Ja helaas weet ik idd wat het kan doen met iemand als je altijd gepest wordt. Het heeft mij ruim 30 jaar gekost om het enigszins te kunnen 'plaatsen', te kunnen 'verwerken', en het achter me te kunnen laten. Dat laatste is nog het meest moeilijk geweest. Vaak blijf je ongewild in een slachtofferrol hangen, en dat is aan de ene kant logisch want je voelt jezelf gewoon 'niets waard', aan de andere kant ... je moet door met je leven. En de enige die dat kan bereiken ben je ook weer zelf.
Wat ik wil doen in fotografie? Ik heb mezelf in de loop der jaren alles aangeleerd qua fotografie, (en nee ik ben nooit uitgeleerd), ik heb mezelf ook het een en ander in photoshop aangeleerd. En ik wil dus nu een combinatie van beiden aan gaan bieden. Met thema's. Dus echt goed opgezette shoots met de juiste kleding, styling, alles. Niet zomaar even een portretje schieten wat je zoveel ziet. Maar echt goed doordachte shoots waarbij alles klopt. Meestal zal het zelfs zo zijn dat ik iemand in studiosetting fotografeer, en dan in photoshop een totaalplaatje ga maken. Je kunt hierbij bijvoorbeeld denken aan een vampireshoot ... ik fotografeer dan de modellen in een studiosetting waarbij ik van tevoren al weet welke houdingen ze moeten aannemen ... en later ga ik met photoshop de modellen in een complete setting plaatsen en werk het plaatje helemaal af. Een soort van photo-art. Dat is mijn bedoeling. Ik ben dit nog aan het uitwerken, omdat ik ook nog eens met 0 euro inkomen per maand moet beginnen. Ik kan dus vrijwel niets investeren. Maar een camera heb ik, studio daglichtlampen heb ik en een computer met photoshop heb ik. Dat zou genoeg moeten zijn ... al is het natuurlijk niet zo dat ik dit kan doen voor de 25 euro die je nu vaak ziet opduiken bij portretshoots van 'fotografen'. Dat is weer de andere kant van het verhaal. De hoeveelheid werk die ik hiervoor moet verrichten levert al snel een prijs op van zo'n 150 euro per foto. En dan weet ik wel dat het dat ook echt waard is, maar kan ik dat overbrengen? Dan komt toch weer die 'oude onzekerheid en twijfel' naar boven van het 'kleine meisje wat zo gepest werd' ... en daardoor een inprenting heeft van "jij bent niets, en jij kunt niets". Het zal moeilijk worden maar het is wel iets wat ik wil, en wat ik voel dat ik moet doen.