"musisz" ? to stereotyp.
Nie wiem którego "musisz" to dotyczy (użyłem go ze cztery razy) ale zakładam, że ostatniego, czyli ścigania materialnego minimum.
Ja oczywiście rozumiem podejście minimalistyczne, sam staram się je stosować, ale jednak chodziło mi o takie minimum socjalno-materialne, które pozwala normalnie funkcjonować. Musisz mieć kąt gdzie możesz się przespać i w którym możesz się wykąpać. Musisz mieć komputer, żeby móc znaleźć pracę. Wiele osób z najbiedniejszych warstw startuje bez tego minimum. Żeby to lepiej było widoczne, wyobraź sobie osobę z małej miejscowości w której nie ma żadnego miejsca pracy, jeśli chcesz teraz inwestować część swoich zarobków, albo w ogóle mieć jakiekolwiek zarobki, to musisz znaleźć pracę w większym mieście albo za granicą (pomijając już takie drobiazgi jak to, że prawdopodobnie nie masz żadnych kwalifikacji). Pakujesz się więc i wyjeżdżasz i lądujesz na dworcu z walizką i startujesz od zera.
Te pokolenia co nic nie muszą, to nic nie muszą bo w zapleczu mają swoich staruszków, którzy w razie czego wyciągną niesfornego dzieciaka z każdej opresji. Ale to dotyczy tylko jego części, bo te pokolenia składają się również z wielkiej liczby ludzi z Polski B czy nawet z najbiedniejszych wielkich blokowisk dużych miast, dla których nie ma nadziei. Sami jej nie widzą i ja jej dla nich też nie widzę.
W zasadzie chodziło o każde "musisz", którego użyłeś :-) Jak Tobie się pracuje, gdy "musisz"? A jak, gdy "chcesz"/ "pragniesz", "masz motywację" do działania. Dla młodego pokolenia "marchewka jest lepsza od kija". Wioski z Polski B to, pomijając potężny potencjał, moim zdaniem teren jeszcze nie zdobyty. Sam prowadziłem oddziały swojej firmy w Białymstoku, Olsztynie, Lublinie, Radomiu i Kielcach - fantastyczne miejsca i ludzie. Szczerzy i uczciwi, jeśli tylko spotkają takiego samego przełożonego/szefa/lidera czy jakiejkolwiek użyjemy nazwy, to i jedna i druga strona będzie bardzo zadowolona. Nie przekreślajmy tego "dziewiczego" regionu naszego kraju :-)
Oczywiście, że idealnie jest mieć pracę, którą się kocha. Albo przynajmniej unikać pracy której się nienawidzi. Zgadzam się w 100%. Chcę tylko przekazać moją opinię, że często znalezienie takiej pracy jest luksusem na który wielu nigdy nie będzie mogło sobie pozwolić.
To są duże miasta. Ale jest cała masa ludzi, którzy mieszkają właśnie na wsiach czy w małych miastach i oni często nie mają żadnych szans na taką pracę, która pozwoli im inwestować - to czy mają szansę na wyjście z biedy?
Ja ich nie przekreślam. Tylko nie widzę tego czy i jak można to zmienić. Tyle. Może jestem pesymistą, albo za głupi/ślepy żeby zobaczyć, że wcale nie jest tak źle. Po prostu tego nie widzę. :-(