Organizacja zaopatrzenia
Mając dwie przestrzenie pracy lidera z duchowością, wewnętrzną i zewnętrzną (omówione w poprzednim poście), potrzebujemy zrozumieć w jaki sposób lider może realizować ten cel. Obszar duchowości jest wewnętrzny dla każdego człowieka, co znaczy że nie można wpłynąć na niego bezpośrednio. Bezpośredni wpływ danej osoby dotyczy wyłącznie siebie, przez co możemy mówić o pewnego rodzaju terytorium wolności. Mogę być królem wyłącznie w państwie „Ja”. Jak więc można połączyć wolność osoby z kierowaniem i przewodzeniem innymi przez lidera?
Należy wrócić do przyjętego rozumienia lidera, w szczególności stwierdzenia że lider działa zgodnie z zasadami rzeczywistości. Z tego punktu możemy wywnioskować więc kilka kolejnych spostrzeżeń. Po pierwsze, lider musi być zgodny z rzeczywistością dotyczącą siebie. Jego działania muszą być spójne z wyznawanymi wartościami, nie powinny powodować dysonansu lub wzbudzać wątpliwości. Lider powinien być osobą spójną, co znaczy że wewnętrznym sposobem pracy duchowej lidera powinna być autentyczność.
Po drugie, obszar duchowości i przez to wolność innych osób nie powinna zostać naruszona w wyniku działań lidera. Oznacza to że przestrzeń bezpośredniego działania lidera kończy tam, gdzie zaczyna się przestrzeń wewnętrzna drugiej osoby. Jednocześnie lider może na nie wpływać, inspirując, zachęcając, motywując czy zapewniając odpowiednie wsparcie, poprzez relację z daną osobą, co wymaga podmiotowego traktowania innych.
Po trzecie, aby móc rzeczywiście kierować i przewodzić, należy liczyć się ze wszystkimi skutkami i konsekwencjami. Te będą występować samoczynnie, jako wynik podejmowanych decyzji. Unikanie konsekwencji nie byłoby zgodne z rzeczywistością. Dlatego właśnie, zewnętrznym sposobem pracy duchowej lidera powinna być odpowiedzialność.
Rozpoznanie walką interakcją
Widzimy więc że sposobami działania lidera będzie wchodzenie w relacje i interakcje, tak z samym sobą jak innymi. Jakie grupy interakcji możemy więc wyróżnić? Zgodnie z polską szkołą teorii sterowania, istnieją dwa rodzaje problemów: poznawcze i decyzyjne [1], dotyczące odpowiednio poznania rzeczywistości, oraz realizacji swojej woli od decyzji po podejmowanie działań.
[1] Marian Mazur, Cybernetyka i charakter, Warszawa 1976, s.90-94
Jednak tak poznanie, jak i realizacja woli dotyczy głównie przedmiotowego podejścia, powstaje więc potrzeba wyróżnienia obszaru relacji podmiotowej, w której lider traktuje innych jako równych sobie, partnerów. Każda z tych wartości charakteryzuje się zwiększonym natężeniem występowania jednej z trzech wartości: radości, honoru i dzielności (swoja drogą, stanowiących w opinii autora osie harcerskiego działania).
Poznanie, czyli nasze instynktowne podejście do osób powinna przepełniać Radość, ukazująca nasze pozytywne intencje oraz otwartość na osobę. W relacji, w której traktujemy się na równi, klucz stanowić będzie Honor, objawiający się jako słowność, wywiązywanie się z obietnic, sprawiedliwe traktowanie się nawzajem. W działaniu szczególnie potrzebna będzie Dzielność, czyli odważne czynienie dobra mimo przeciwności, w zgodzie i prawdzie z przyjętymi wartościami. Każda z tych wartości powinna przejawiać się w każdym rodzaju interakcji, jednak wskazane powyżej pary interakcja-wartości powinny być dominującymi.
Congratulations @mligeza! You have completed the following achievement on the Hive blockchain And have been rewarded with New badge(s)
Your next target is to reach 100 posts.
You can view your badges on your board and compare yourself to others in the Ranking
If you no longer want to receive notifications, reply to this comment with the word
STOPCheck out our last posts: