a w którym momencie sie wzruszyłeś?bardzo mi milo @hankreirden, naprawdę.
pięknie o tym napisałeś!, z perspektywy świadomego faceta i świadomego Ojca. i już same takie pytania stawiane we własnej głowie, potrafią być inspirujące i motywujące.
realistyczny optymizm! O! to jest bardzo cenne! na przekor malkontentom, marudom i pesymistom
(jak ma sie coś chłopakowi udać z takim podejściem, nie?)
W momencie, w którym pisałaś o braku ojców, o ich znikaniu. Dla dzieci to dość trudne. I, co ciekawe, nie tylko dla chłopców. Mam akurat nieprzyjemność obserwować co się dzieje z dziewczynką, gdy ojciec jest, no cóż, słaby. Ale nie mnie oceniać jego. Ona to kiedyś zrobi lepiej i dobitniej. Jestem tego pewien.