Sort:  

Teşekkürler. Biz yetişkinler yine de daha bilinçliyiz. İstediğimiz zaman kendimize dur diyebiliriz ama bir çocuk kendini -özellikle teknoloji konusunda- frenleyemez. Denetim şart.

Öyle tabi denetim şart ama beni kim nasıl denetleyecek sorun orda. Tamam biz yetişkinler kendimizi frenleme konusunda daha bilinçliyiz. Öyle de olmalıyız ama olmuyor işte. Teoriyle pratik birbirinden farklılaşıyor. “Teknolojinin bağımlısı olmayalım. Eski günlerdeki gibi eş dost sohbet muhabbet, gırgır şamataları bırakmayalım. Siber-sosyal değil, reel-sosyal olalım. Yoksa elimizdeki tüm değerler bir duman gibi uçup gidiverecek aman !” uyarılarının varolduğu durumun çoktan bir üst seviyesine çıktığımız günlere girdik gibi geliyor bana.

Yani teknolojiyle o kadar içli dışlı bir dönemdeyiz ki herşeyimiz artık göbekten bağlı vaziyette. Şimdi böyle bir durumda teknolojinin en kullanılabilir “son çıktılarına” (cep telefonu, ipad, smart tv, ipod ve iwatch’u kastediyorum.) limitleme getirmek ya da belki sırt çevirmek, belki de kaza yapmış, en kritik damarına kalas saplanmış, o kalası çekersen ölecek olan adamınkine benziyor da olabilir.

Ama çocuk vs. İpad konusunda her zaman haklısınız 😂

Teknoloji hayatımızı ciddi anlamda kolaylaştırıyor ve pratikleştiriyorsa hiçbir sıkıntı yok bence. Sonuçta çocuklardan farklı olarak zaman sıkıntımız had safhada. Neye ne kadar zaman ayıracağımızı artık -mecburen- planlar duruma gelmişiz. En büyük örneği içinde bulunduğumuz steemit platformu. Bilgisayar başında uyuyan var desem abartmış olmam herhalde. Para hırsı mı dersiniz, insanların yapacak başka bir işi yok mu dersiniz yoksa bu iş bazıları için biçilmiş kaftan mı dersiniz? Teknoloji mevzuunu sadece bu küçük parçada ele aldığımızda insan hayatta neler kaçırıyor diye bir sormak lazım.