Üniversite, hocaların egolarını tatmin ettikleri yer oldu. At koşturdukları, koştururken üzerimize üzerimize sürdükleri bir hipodrom olarak kullanıyorlar canım kurumları.
Bu durum daha çok yaşlı hocalarda mevcut. Neden bilmiyorum ama ne zaman bir hocamdan çeksem belli bir yaşı geçmiş oluyorlar. Saygı bekleyip, saygı göstermeyen tipler.
Saygıyı sözle olur sanıyorlar ancak bir proje ödevi için bütün sınıfı kapısında bekletmeyi saygısızlık olarak görmüyorlar malesef. Son gün ödevin içeriğini değiştirmekte saygısızlık değil mesela, çünkü emek, kendisi tarafından harcanmadığı zaman, değer verilecek bir olgu değil onlar için.
Bu konuda epey doluyum. Sizin de böyle bir durum yaşadığınızı gördüğüm için biraz içimi dökeyim dedim. Elinize sağlık güzel yazı olmuş. :)