No właśnie - skoro miód to cukier, to na jaki plaster jeszcze 1,5 szkalnki cukru? Oczywiście chodzi o cukier biały buraczny, który raczej trudno nazwać składnikiem staropolskim. :)
Toruńskie podobno dojrzewają w kadziach przez 3 miesiące, więc jest to zaledwie wersja skrócona, do zrobienia w domu. Może kiedyś celowo "zapomnę" i sprawdzę, co będzie po trzech miesiącach. :)
Już śpieszę z wytłumaczeniem mojego puryzmu cukrowego. Jeśli ktoś by mnie poczęstował potrawą i reklamował ją jako bez cukru, a dodał miodu albo innych daktyli, to czułbym się ocukrzany. Dla mnie to tak samo jak bez tłuszczu, ale z masłem (tutaj nawet się procenty zgadzają, też 82%). Ale to ja jestem ten dziwny w razie czego,
takżetak że bez obaw :)Wiem, rozumiem, pamiętam. Edytować na "cukru białego"?
Moja mama parę razy próbowała potajemnie słodzić mi kawę, bo myślała, że nie wyczuję płaskiej łyżeczki cukru na kubek. Złudne nadzieje. :D
Dla mnie może zostać tak jak jest i tak każdy normalny zrozumie :)
A co tajemnego słodzenia - ja wyczuwam od pierwszych ziarenek :P
Mnie przekonałaś ;) Cukru w dzisiejszych czasach mamy aż za dużo, bo znajduje się w niemal każdym produkcie. Ostatnio staram się ograniczać jedzenie właśnie takich "sztucznych" cukrów, jak słodyczy, ciast, napojów typu coca cola itp. Ale od miodu stronić nie będę, i takiego piernika z chęcią bym spróbował. Problem tylko w tym, że nie mam talentu kucharskiego. Ale może spróbuję, najwyżej będzie na "po Świętach" ;)
Myślę, że jedyna okazja, by "zepsuć" ten piernik, to zapomnieć w porę wyjąć z piekarnika blaty lub pierniczki. Ale od czego alarmy? Piekarniki piszczą, minutnik zadzwoni, można jeszcze alarm w komórce ustawić. ;)