Ruthie αρχιζει και μου τη σπαει ο τζωνης... μεγαλος μπαγλαμας.... οχι τοσο για αυτα που εκανε ...δε με ενοχλουν οι πραξεις ....με ενοχλουν ομως τα ψεματα του...μπορεις να εισαι οσο αλητομπερδεμενος θελεις,δε θα κατσω να κανω κηρυγμα για τη ζωη του καθενος...ομως τα ψεματα με ενοχλουν...και ο πρωταγωνιστης μας φαινεται να ηταν καπως @ρχιδ@κι.... τις ηθελε τις φαπες του κοινως!!!
You are viewing a single comment's thread from:
Κάτσε, κάτσε! Τον τράβηξα λίγο από τα μαλλιά είναι φουλ υπερβολή το επεισόδιο, αλλά "θα του δείξω εγώ, θα δει τι θα πάθει"
Βασικά ο τύπος λέει πόσο μαλάκας υπήρξε και πάνω που τον είχαμε δει λίγο να αρχίζει κάπως να γίνεται πιο ανθρώπινος, έχει απογοητευτεί που είναι τόσο καιρό μόνος του εκεί και κανείς δεν τον έχει ψάξει και ξαναγυρνάει στην άμυνα. Σου λέει, καλά έκανα όσα έκανα. Κανείς δεν νοιάζεται για μένα, δεν αξίζει να νοιάζεσαι κι εσύ για τους άλλους ούτε να νιώθεις τύψεις, αφού στην τελική δεν σε λυπάται κανείς.
Ευχαριστώ που το είδες! Δεν το πήρε το μάτι μου κι ας το διάβασα 2-3 φορές πριν το ανεβάσω. :)
ο δαιμων....ο δαιμων του τυπογραφειου...μαλλον ο δαιμων του steemit...
...ειναι αληθεια οτι κανεις δε νοιαζεται για κανεναν...και αυτο ουσιαστικα οδηγει και στο μπουρδελο που ζουμε σημερα...ομως και παλι το γεγονος αυτο δε δινει το δικαιωμα σε κανεναν να κοροιδευει λεγοντας ψεματα ... ναι η κοινωνια ειναι πουτ@ν@ ομως αυτο δε σημαινει οτι θα αρχισω να γ@μιεμ@ι και εγω...
....το γαλλικο οπως βλεπεις το δουλευουμε επαγγελματικα...τετοια ωρα ομως ειμαστε καλυμμενοι και απο το ραδιοτηλεοπτικο για τυχον καμπανες...
...λοιπον....ειναι παρα πολυ πετυχημενη η ιστορια του τζωνη παντως....χτυπας σε καιρια σημεια τη συγχρονη ζωη και με πολυ μαυρο χιουμορ....τα νοηματα που βγαινουν χωρανε πολυ συζητηση και αντιλογο σιγουρα...
....οπως λες...ο τυπος αναγνωριζει τη μ@λ@κι@ που τον εδερνε...και ενω δειχνει σημαδια μετανοημενου,πραγμα το οποιο σημαινει οτι αναγνωριζει τα λαθη του, λογω του οτι δε βλεπει ενδιαφερον για την τυχη του αναθεωρει και λεει καλα εκανα τελικα...
...αρα το συμπερασμα ποιο ειναι?...οτι δε μετανοει πραγματικα και συνεχιζει να ειναι κ**λομπ@ρ@ς...εγωκεντρικος μεχρι εκει που δε παει και με πολλες ανασφαλειες επισης...
...βλεπεις τι λεει..''κανεις δε νοιαζεται για μενα,αρα δεν αξιζει να νοιαζομαι και εγω''...βρε π@π@ρα και γιατι να νοιαστει καποιος για εσενα...εσυ νοιαστηκες ποτε για κανεναν περα απο τον κυριο αναμεσα στα ποδια σου???...
...χωραει πολυ συζητηση το θεμα...
...μπραβο ruth...δε περιμενα να μου αρεσει τοσο...ειναι αληθεια καλο,αν φυσικα εχεις διαθεση να το ψαξεις και να μην αρκεστεις στο να γελασεις με τα κατορθωματα και αστεια του ηρωα...what lies beneath matters
Kαλά το γαλλικό είναι η δεύτερη μας γλώσσα, δεν παρεξηγούμεθα...
Ήθελα να γράψω κάτι που να σε κάνει να σκέφτεσαι, να φιλοσοφείς αξίες και στην τελική να έχεις τον Γιαννάκη ως παράδειγμα προς αποφυγήν, έναν τυπά που έκανε τη dolce vita, "βύζαξε" κανονικά τη γυναίκα και τους πελάτες του και μετά έμεινε μόνος του. Και η υπερβολές στον χαρακτήρα του έχουν στόχο να σε βάλουν να σκεφτείς και να συγκρίνεις τον κώδικά του με τον δικό σου, να τον καταδικάσεις, αλλά να μπεις και λίγο στον πειρασμό να σκεφτείς μπας κι έχει δίκιο; Τι θα έκανα στη θέση του; Πόσοι τέτοιοι ή παρόμοιοι υπάρχουν εκεί έξω και πάμε όλοι κατά Εξαποδώ μεριά;
Στην ουσία αυτό το έργο θα έβγαινε πολύ καλό θεατρικό πιστεύω. Όταν το γράφω το έχω τόσο σκηνοθετημένο στο μυαλό μου, τις γκριμάτσες, τον τόνο της φωνής, τις κινήσεις...
Spoiler: το τέλος που του έχω ετοιμάσει θα είναι διεστραμμένο κι αμφιλεγόμενο ;)